تحلیل روابط رهبری امنیت‌مدار، فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی

زمینه: با توجه به اینکه ماهیت تعاملات رهبر با زیردستان و فضای اخلاقی حاکم بر سازمان می‌توانند بر کم و کیف بروندادهای سازمانی اثرگذار باشند، لذا هدف از پژوهش حاضر، تحلیل روابط بین رهبری امنیت‌مدار، فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی بوده است. روش: این پژوهش به‌ روش توصیفی - همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان بانک‌های کشاورزی و صادرات شهر سنندج بود (250 نفر). با استناد به جدول کرجسی و مورگان، نمونه‌‌ای به حجم 152 نفر، به‌شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند که از این تعداد، 110 پرسشنامه کامل بازگردانده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه رهبری امنیت مدار، پرسشنامه فضای اخلاقی،  پرسشنامه اعتماد سازمانی بود که روایی آن‌ها با استناد به نظر متخصصان و پایایی آن‌ها از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. جهت تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه، و تحلیل مسیر استفاده شد.  یافته‌ها: بین رهبری امنیت مدار با فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. رابطه بین فضای اخلاقی و اعتماد سازمانی، مثبت و معنادار بود. متغیر فضای اخلاقی می‌توانست نقش میانجی را در ارتباط بین برخی از ابعاد رهبری امنیت‌مدار و اعتماد سازمانی ایفا نماید. نتیجه‌گیری: بر مبنای یافته‌های پژوهش، مدیران بانک‌ها می‌توانند از طریق رفتارهایی همچون پذیرش زیردستان، استفاده از انگیزش درونی و نشان دادن پتانسیل‌‌های کارکنان به آن‌ها، زمینه را برای بهبود فضای اخلاقی سازمان و به تبع آن، ارتقای اعتماد سازمانی فراهم آورند.